Η Μαρία Πουλάκη έκανε προπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία και μεταπτυχιακά στην Ψυχολογία και ΜΜΕ (Πάντειο Πανεπιστήμιο), και συνέχισε με υποτροφία του ΙΚΥ σε διδακτορικές σπουδές στα ΜΜΕ και Πολιτισμό με έμφαση στον κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Απέκτησε το διδακτορικό της δίπλωμα το 2011 και έκτοτε έχει διδάξει σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ολλανδίας (University of Amsterdam, University of Applied Sciences Utrecht) και της Αγγλίας (ως επίκουρη καθηγήτρια στο University of Surrey από το 2013 έως το 2021).
Έχει διδάξει θεωρία και ιστορία των μέσων με έμφαση στα οπτικοακουστικά μέσα όπως ο κινηματογράφος, κριτική θεωρία των μέσων, φιλοσοφία και ψυχολογία της κινούμενης εικόνας, και μεθόδους έρευνας.
Ερευνητικά έχει ασχοληθεί με τις μορφές αφήγησης στον κινηματογράφο, με διεπιστημονικές προσεγγίσεις της αφηγηματικής δομής και την έννοια της αφηγηματικής πολυπλοκότητας, καθώς και με την αισθητική και ψυχολογία της κινούμενης εικόνας.
Είναι συγγραφές της διατριβής Before or Beyond Narrative (2011) και συνεπιμελήτρια των συλλογικών τόμων Compact Cinematics (Bloomsbury 2017) και Narrative Complexity: Cognition, embodiment, evolution (University of Nebraska Press 2019), ενώ ακαδημαϊκές της δημοσιεύσεις περιλαμβάνουν άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές όπως τα Screen, Projections, New Review of Film and Television Studies, Cinema & Cie, κ.ά., και κεφάλαια σε διάφορους συλλογικούς τόμους.
Το ερευνητικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε συνέδρια σε Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία, και έχει προσκληθεί ως κεντρική εισηγήτρια στο συνέδριο του Screenwriting Research Network το 2019 στην Πορτογαλία. Έχει υπάρξει επίσης κριτής στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Leiden, ενώ έχει συνεργαστεί με το British Film Institute καθώς και με διεθνείς ακαδημαϊκούς οίκους και εθνικά ιδρύματα ερευνών ως αξιολογήτρια εκδοτικών και ερευνητικών προτάσεων.
