Το μάθημα εξετάζει ένα λογοτεχνικό ρεύμα του 18ου αιώνα, το οποίο αντιτίθεται στον ορθολογισμό και προωθεί την καλλιέργεια της ευαισθησίας και των συναισθημάτων, καθώς θεωρεί ότι αυτά αποτελούν έναν ασφαλέστερο οδηγό ηθικής απ’ ό,τι η λογική κρίση και οι θεωρητικές αρχές. Στη φιλοσοφική του βάση βλέπει την ανθρώπινη φύση ως αγαθή – ενάρετη, ευαίσθητη, φιλάνθρωπη – και ικανή για ένα ευρύτατο συγκινησιακό φάσμα, από τις πλέον εκλεπτισμένες έως και τις ισχυρότερες συγκινήσεις. Η λογοτεχνία του συναισθήματος ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο μιας κουλτούρας που ιδεολογεί την ευαισθησία και τον συναισθηματισμό, και είναι συγχρόνως εκπήγασμα αλλά και προωθητής αυτής της κοινωνικο-πολιτισμικής τάσης. Εξετάζονται ορισμένα χαρακτηριστικά αυτού του χώρου στην ποίηση, το θέατρο και την πεζογραφία της εποχής, και η σχέση τους με την ιστορία των ιδεών, τις ιατρικές θεωρίες, καθώς και τους οικονομικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς της εποχής – ήτοι, με τα πλαίσια μέσα στα οποία αναπτύχθηκε αυτή η θέαση του ανθρώπινου ψυχισμού και συμπεριφοράς. Επιδιωκόμενα μαθησιακά αποτελέσματα: •Κατανόηση των θεματικών ενοτήτων και καινοτόμων στοιχείων της λογοτεχνίας αυτής της περιόδου. •Κατανόηση της θέσης της μεταξύ της φθίνουσας νεοκλασσικής θεώρησης (της φύσης, του ανθρώπου, της κοινωνίας) και του επερχόμενου Ρομαντισμού. •Αντίληψη του κοινωνικού και ιδεολογικού της ρόλου. •Παρατήρηση της συνέχειας στοιχείων του συναισθηματικού μοντέλου στη σύγχρονη (κυρίως λαϊκή) κουλτούρα. Διανέμεται σύγγραμμα και σχετικό πλάνο/βιβλιογραφία. Αξιολόγηση: τελική εξέταση στην τάξη με σύντομα δοκίμια (essays).
