[ɟ]: ηχηρό ουρανικό έκκροτο
Το πρόσθιο τμήμα της γλώσσας ακουμπά στον ουρανίσκο δημιουργώντας πλήρη φραγή. Η μαλακή υπερώα είναι ανεβασμένη. Οι φωνητικές χορδές πάλλονται. Η φραγή διατηρείται για λίγο και μετά απελευθερώνεται καθώς το πρόσθιο τμήμα της γλώσσας απομακρύνεται από τον ουρανίσκο. Ο αέρας βγαίνει απότομα με μικρό κρότο.
Στα ελληνικά, το ηχηρό ουρανικό έκκροτο βρίσκεται πριν από τα φωνήεντα /i, e/ και /i + a, o, u/ στην ίδια συλλαβή.
